Cesar

De kortste kennismaking: we ontmoetten Cesar nog maar een week terug in het Public Shelter. Helaas kreeg hij niet zijn happy ending, maar stierf hij ongeveer gelijktijdig met het publiceren van zijn adoptieprofiel. Zonder baasje, met gelukkig nog net wat liefde van ons team onder de riem. Ja, dat is hard; nee, dat is niet eerlijk - maar het is een fijn idee dat we hem kenden, hij niet stierf als een nummer. 8836, Cesar. Dag ventje.

In memoriam: Jumper

Op 22 september 2021 is Jumper overleden. We hadden hem nog maar net ontmoet, maar hadden voor hem goede hoop op een mooie toekomst. Het breekt ons hart dat hij nooit een leven na het gemeente-asiel heeft mogen ervaren. Het leven is daar keihard, spanningen tussen de honden lopen soms hoog op en helaas heeft Jumper dat niet mogen overleven.

In memoriam: Djiba

Op 20 september 2021 is Djiba overleden. Djiba kwam uit een gemeente-asiel en verbleef al weer lange tijd bij Neli. 
Toen ze maandag moeite kreeg met ademhalen werd ze naar de dierenarts gebracht, waar ze een echo maakten. Tijdens deze echo is ze overleden. Bij een autopsie bleek dat Djiba vocht in haar longen had. 

Djiba was een blij kroelkind dat genoot van aandacht. Ze is 9 geworden.

12-6-2012  ✵  20-9-2021

* 2005 Luna (Laika) † 2021

  In 2009 kwam Luna naar Nederland, zij was toen

  al een jaar of vier. Ze heeft een schitterende

  leeftijd gehaald. We hadden er toch nog

  graag een paar jaar aan vast geplakt.. We

  missen haar echt enorm! Willow hebben we

  ook geadopteerd via de stichting (in 2008) en

  ook hij is erg onder de indruk merken we, ze

  waren de beste maatjes. Maar we voelen ons

  vooral ook gezegend dat we haar zo lang bij ons

  hebben mogen houden. We zijn er echt kapot

  van, ze neemt een deel van onze ziel mee. 

De laatste 2 jaar ging het moeizaam met haar gezondheid: ze had dementie, waar ze medicatie voor kreeg. Maar ze bleef vaak continu wandelen en werd onrustig en angstig. Ze zakte steeds vaker door haar pootjes; de dierenarts zei dat ze bijna geen spieren meer had in haar achterpoten. Daar kreeg ze spuiten voor. Daarnaast was ze erg incontinent. We hebben verschillende medicatie geprobeerd maar niets hielp, ze kon niet tegen de medicatie. Ze was bijna blind en doof. Soms kreeg ze aanvallen en hield ze haar hoofdje schuin en zwalkte. Er was dus veel aan de hand met haar, maar nog altijd even vrolijk en knuffelig! Ze was zo geliefd! We hebben lang gepraat, maar in goed overleg besloten dat ze zelf niet (meer) moet lijden. Ze was zo mager en het ging steeds slechter.. 

Ze was een hele bijzondere hond en ik ben erg blij dat ze zo lang in ons leven mocht zijn.

Antonia Fleijsman

Rust zacht Luna