In Memoriam

In memoriam: Fetitza, Labutza en Kiki

In de loop van juli zijn Fetitza, Labutza en Kiki overleden, drie van onze Adoptie op Afstand-honden. De hitte in Roemenië was intens, en helaas is dat extra zwaar voor de oudere honden. Ze mochten dan niet geschikt zijn voor het leven als huishond, door de steun van hun donateurs konden ze in ieder geval veiligheid, voeding en gezelschap ontvangen van Neli. Wij hopen dat we ze op die manier toch een beter leven hebben kunnen geven.

Fetitza

2008 ✦ 2021

Labutza

864225105a93e4b803925d385797f7b3

2007 ✦ 2021

Kiki

90248fc31aee2dab581238ebf8e68433

2010 ✦ 2021

In memoriam: Gaia

24-06-2021: Vandaag overleed onze asielbourgondiër en matriarch Gaia. We hoopten voor haar natuurlijk op een eigen baasje in Nederland, met alle aandacht voor haar alleen, maar helaas was haar leven op voordat dat mocht gebeuren. Rust zacht lieve Gaia, we hopen dat je het fijn hebt waar je nu bent. ♥

6967cb2c89893cc1431e7209c8b28987

Afscheid Evert-Jan Westerweel

Op 30 mei is Evert-Jan Westerweel, de man van ons zeer gewaardeerde DAN-lid Laura Westerweel, overleden. Evert-Jan was al geruime tijd ziek. Evert-Jan had de wens dat er geen bloemen waren op zijn uitvaart, dit geld wilde hij schenken aan stichting Dogs Adoptions Nederland. Er is tot nu toe een prachtig bedrag van €3870,- binnen gekomen. Onze Laura zal eerdaags kiezen voor welk doel binnen DAN dit bestemd zal zijn.

Wij wensen Laura heel veel kracht toe.

Bobby

Ik ben gevonden in een vuilcontainer door Neli, zij heeft mij gered, ik kwam een asiel met allemaal hondjes, erg gezellig.

Ik werd gekozen door een gezin uit Roemenië, (de buren van Neli) en ik had het erg naar het zin.

Helaas gingen de mensen van elkaar af wonen en ik wandelde heen en weer.

Er werd niet zo goed meer voor mij gezorgd en ik moest de straat op maar Neli vond mij weer en zorgde goed voor mij.

Uiteindelijk toe ik 6 jaar was had een Nederlands gezin voor mij gekozen, joepie, ik mocht naar Nederland.

Maar ik werd ziek en kreeg hartworm, Neli vond dat er niets met mij aan de hand was maar voor de zekerheid hebben zij daar in Nederland toch een klein jaartje op mij gewacht.

Toen ik 7 jaar was mocht ik dan eindelijk mee en ik kwam bij een gezin terecht met nog twee hondjes.

Ja die kende ik nog wel, die kwamen ook bij Neli vandaan, ik vond het gelijk gezellig, en ik werd wat af geknuffeld, daar waar ik zoooo gek op was.

Ik ging naar het strand, naar het bos en speelde met de twee andere hondjes in het gezin de hele dag door en in de zomer lag ik heerlijk de hele dag op de grote trampoline in het zonnetje.

Het kleinere bazinnetje vond dat niet zo leuk hoor want ze kon nooit springen maar uiteindelijk lagen we altijd samen op de trampoline.

Stiekum liep ik nog wel eens weg maar ze vonden mij altijd weer, ach ik ben ook een beetje gewend om los te lopen en te zwerven door de straten.

Ik werd 8 en ik werd 9, 10, 11, 12 en 13 jaar en alles werd uitgebreid gevierd. disco bobby 1

Ik had het enorm naar mijn zin en was zo gek op de andere twee hondjes in het gezin, we speelden samen, sliepen samen en aten samen totdat ik ineens niet meer wilde eten, mijn tandjes werden schoon gemaakt en ik hoopte dat het over zou gaan.

Maar ik kreeg ook een hele dikke buik, ik werd ouder en dan krijg je dat toch?

Mijn baasjes wilde het toch even laten na kijken en ik mocht weer mee in de auto.

Alleen gingen we niet naar het strand? We reden lang en ik kwam bij een dierenarts die ik niet kende, mijn buikje werd onderzocht.

Vrouwtje begon te huilen en ik begreep er niets van toen de dierenarts met haar aan het praten was.

Twee dagen later ging naar mijn eigen dierenarts en het hele gezin ging mee, toen begreep ik heel goed dat ik ziek was.

Ik heb iedereen een voor een aangekeken en als laatste het vrouwtje, heel lang en recht in haar oogjes, er na ben ik gaan slapen.

Bobby was ons alles! Wát een lieve prachtige hond! heel veel dank Dogs Adoptions Nederland voor deze geweldige hond waar wij zo veel plezier aan hebben gehad, zo verschrikkelijk van hebben gehouden. Hij zit heel diep in ons hart.

Groetjes Mirjam.

Kristy

28-02-2016

De dag dat wij jou hebben opgehaald en je een gezinslid werd.

Wat hebben wij met smart naar jou uitgekeken en toen het zover was dat je uit de bench op Schiphol kwam, kreeg ik, jouw vrouwtje, gelijk een pootje van je. Alsof je wilde zeggen: Hallo baasje hier ben ik.

Je was bang voor alles... geluiden, fietsen, rennende kinderen en andere honden. unnamed

Sommige mensen vertrouwde je niet en dan bleef je mooi op afstand. En dat was vooral buiten.

Binnen verwelkomde je iedereen.

Toch hadden we het gevoel alsof je iets miste en toen hebben we jouw maatje Dobey geadopteerd.

Langzamerhand werd je speelser, daar zorgde Dobey wel voor.

Je werd steeds aanhankelijker naar ons toe en je lag ook graag bij ons op de bank. Je kon het vrouwtje dan ook heel lang aan kijken en aantikken met je poot want je wilde maar al te graag gekriebeld worden op je borst.

's Avonds ging je gezellig mee naar boven en sliep dan heerlijk bij ons op bed.

Soms bijna zelf geen plek meer maar dat mocht jij.

Baasje werd met veel lawaai en knuffels begroet zodra hij thuis kwam.

Vrouwtje was veel thuis dus die werd niet zo enthousiast begroet, alsof je dacht 'ja die komt toch zo weer'.. En dat deed ze.

We gingen niet graag weg zonder jou en Dobey en als we al eens weg

waren dan wilden we zo gauw mogelijk weer naar huis.

Veel wandelingen hebben we gemaakt... naar het bos, het water. Al ging je nooit het water in...

water was om te drinken en dat deed je het liefst dan ook buiten. Hoeveel waterbakken er ook

binnen stonden... buiten smaakte het toch beter.

Je was doodsbang voor vuurwerk dus we gingen met oud en nieuw dan ook altijd een weekje de unnamed 1

rust opzoeken. Daar kon je gewoon rustig binnen liggen en overdag nog een wandeling met ons maken. We zochten graag de rust met je op want dan was je meer in je element.

De angst voor andere honden raakte je niet helemaal kwijt... Sommige waren wel je vriendjes en zodra je die zag begon je al te piepen en trekken om ze te begroeten.

Je mocht bij ons jezelf zijn... wij pasten ons graag aan jou aan. Alles voor de doggies, zeiden we altijd.

We hopen dat je een goed leven bij ons hebt gehad. We wilden nog zoveel leuke dingen met je doen maar daar is vandaag 26-02-2021 abrupt een einde aan gekomen.

Lieverd... hopelijk vind je je rust achter de regenboogbrug en kun je heerlijk spelen met andere hondjes zonder angst.

Je was ons beste maatje... trouw, gevoelig, aanhankelijk en loyaal.

Lieve lieve Kristy wat missen wij je. Zonder jou is niks meer hetzelfde.

Je zit voor altijd in ons hart

Pagina 14 van 26