In Memoriam: BELLA
Op 15 december 2013 mochten we Bella (bij DAN Anabel) in onze armen sluiten.
Het was een vreselijk jaar voor de straathonden in Roemenië. Ze werd gelukkig door jullie gezien en gered uit de PS. We hebben vaak gedacht dat ze eerder een thuis had. Ze voelde zich veilig in huis. Ze was ook niet bang om door een deuropening te gaan. Ze was wel angstig voor mannen maar dat zou misschien gekomen kunnen zijn omdat de honden vaak door mannen met vangstokken gevangen werden.
Bella was een lieve en zachte hond. Ze kon met alle honden opschieten en had daarom ook veel vriendjes. Een paar geleden kreeg ze tumoren bij haar tepels die gelukkig goed verwijderd konden worden. Ze werd ouder en helaas kreeg ze last van haar gewrichten. We hebben van alles geprobeerd. Ze leefde op bij een nieuw medicijn maar helaas werkte dit na een jaar niet meer bij haar. Toen alleen nog maar pijnstilling. Die verdrietige blik van haar door het niet meer meekunnen met de andere honden naar het bos. Haar wandelingen werden steeds korter en vaker gaf ze al aan voordat we op straat waren dat ze terug wilde. Gelukkig heb ik een grote tuin waar ze rustig kon rondsnuffelen. De tuin die vroeger zo fanatiek door haar bewaakt werd. Maar op een gegeven moment is het op. Ik zag een vermoeide en verdrietige blik in haar ogen.
Met pijn in je hart moet je dan de beslissing nemen. Het leven moet kwaliteit hebben.
We missen haar enorm. We koesteren de mooie herinneringen.
Ze leeft nu verder met al de eerder overleden dieren in onze harten.
Marian en Bert
Marian en Bert