banner3

Freiya overleden

thumbnail DSCN2423  Op 8 December 2008 kwam je aan op schiphol. Nadat ik je eerder op
 een foto gezien had en je nog Erika heette. Ik was op slag verliefd!

  We hebben je naderhand Freiya genoemd. Nooit hebben er mensen last  van je gehad en ging je goed met andere honden. Een bench was al gauw ook niet meer nodig. Weg uit die hel dat Roemenie heet. Weg bij die misstanden daar.

  Je was nu veilig en had nu altijd te eten. Dat ontbrak er daar nog wel eens aan.

  En zo verstreken de jaren dat je bij ons was. Je werd steeds specialer voor mij!

  Dan opeens begon je te manken en raar te lopen. We dachten dat je wat te wild gespeeld had met het opvanghondje Gail. Maar nee, naderhand blijkt dat de jaartjes gingen tellen en je bleek behoorlijke artrose te hebben.
  Ondertussen was de pijnstilling voor de artrose ( dat je langzaam opvrat) flink verhoogd tot het maximum. Freiya begon steeds slechter te lopen en behoorlijk moeite te krijgen met de 2x 8 treden van de trap. Dragen was geen optie, dat liet ze niet toe. Want "Hey, wat denk je, ik ben wel even de prinses hier ja!"

Dan die dag van 21 Januari 2020. Een aantal mensen zijn 's ochtends afscheid van je komen nemen. We wachtten tot 15.00 uur, want dan zou de dierenarts aan huis komen. Wat kan zo'n dag lang duren; aanhikken tegen een afscheid dat je niet wilt nemen, maar wat onvermijdelijk is.
14.55 uur ging de deurbel. Ja hoor, daar was de dierenarts. Na alles uitgelegd te hebben ging het gebeuren. Eerst heeft de Kapelaan Freiya gezegend.

15.10 uur, de eerste prik met slaapmiddel (we waren al gewaarschuwd dat je daar van ging gillen), wat dan ook gebeurde (door merg en been).

 

thumbnail a

Freiya zakte weg en de dierenarts spoot de rest van het slaapmiddel bij. Nu wachten. Ze was in dromenland geraakt en zakte steeds verder weg en toen, toen volgde die andere spuit met het fatale middel. Freiya overleed erg snel, ze was om 15.20 uur overleden.

Freiya werd 18,5 jaar oud. Freiya was niet zomaar een hond. Ze was de eerste Roemeen die wij, met zo'n vreselijke achtergrond, in huis hebben gehaald.

Ondanks we nog een ander hondje hebben, is het huis leeg en ik ben een deel van mezelf kwijt. Wat mis ik je diertje! Bedankt voor alles wat je ons gebracht hebt, dit gaat niet zomaar voorbij en of over.

Freiya rust zacht, je woont nu in de mooiste kamer van mijn hart.

André