Bella overleden
Een paar maanden geleden, op 22 juli 2019, is heel onverwacht en snel, onze kleine grote vriendin Bella overleden. Een DAN-hond die 11 jaar bij ons is geweest.
De commentaren die we kregen over haar varieerden van "grappig", "een bijzonder dametje" tot 'het meest curieuze wezen dat ik ooit heb ontmoet'. En dat dekte zeker de lading.
Voor anderen had ze nauwelijks belangstelling, en aaien? "Ik heb met jou niet geknikkerd, dus nee hoor, gaan we niet doen!".
Voor ons was ze heel lief, trouw, eigenwijs en ook echt grappig. Zo kon ze een pootje geven - als je aandrong - door naar één kant over te hellen en het andere pootje kwam dan vanzelf wat van de grond. Daar moest je het mee doen :-)
Bella leek vaak stoïcijns, maar was zeker ook expressief. Ze kon grauwen, grollen en graag lachen. En wij hebben samen met haar - heel - veel - gelachen. Zij was een komische en vooral trouwe vriendin. En we zijn blij dat zij via de stichting bij ons mocht komen. Het was een bijzonder kind, en dat was het!
Lieve Bella, rust zacht.
Untill we meet again.