Toen ik pas bij vrouwtje was, had ik veel last van stress...ik had veel jeuk en ik holde rondjes om in mijn eigen staart te bijten. Ook kon ik veel piepen. Dat is allang verleden tijd. Ik heb geen jeuk meer, piep niet en bijt niet meer in mijn staart. Ik was mijn vacht grotendeels kwijtgeraakt in Roemenië en daarom kreeg ik de eerste maand zalmolie door mijn eten. Nu begint mijn vacht heel mooi te worden. Ik heb een pluimstaart, een kraag en een mooie rok aan mijn dijen! Ik krijg heel veel complimentjes! Ook over mijn gedrag. Ik ben sociaal en speel met veel honden in het bos. Ik heb al een paar vaste vriendjes.

Ik leer veel van Nicky en zie dat het vrouwtje blij is als ik doe wat ze vraagt en omdat ik daar dan ook blij van word, luister ik al veel beter dan in het begin! Nu krijg ik door hoe het werkt en dat is fijn. Omdat ik snap wat de bedoeling is, mag ik in het bos, waar we 3 x per dag wandelen, ook lekker los rennen. Als het vrouwtje roept, dan ren ik heel hard naar haar toe. En we krijgen twee keer per dag een bakje brokken met vlees en als we uit zijn geweest een koekje. Overal liggen matten (kussens) om op te liggen, maar ik ga heel vaak lekker op de bank liggen. Nicky doet dat ook en vrouwtje vindt dat helemaal niet erg. We knuffelen veel en spelen in de tuin. Nicky heeft soms pijn in zijn rug en die wil dan niet spelen, maar dan speelt het vrouwtje met mij.  We brengen samen heel wat uren door en zijn erg aan elkaar gehecht geraakt. Nicky en ik zijn eigenlijk vrienden, maar dat schreeuwen we niet van de daken. We slapen soms bij elkaar, we eten vlak naast elkaar, maar buiten doen we ons eigen ding, want niet de hele wereld hoeft dat te weten. Vrouwtje zegt dat ik nooit meer weg hoef, en dat is fijn! Want ik wil ook niet meer weg!

Met oud en nieuw is hier veel en langdurig geknald...dat vond ik wel eng. Ik mocht toen met kussen en deken in de kelder liggen. Nu ga ik daar nooit meer liggen, maar toen wel. Ik was niet de enige hoor, Nicky was toen ook bang. Nu is dat voorbij en denken we er niet meer aan.

Nog steeds leer ik bij en groei ik naar de hond die ik ben. Ik heb een heel goed plekje gevonden, en daar ga ik nooit meer weg!

02-03-2014 Gelukkige Zaartje met een prachtvacht en volle pluimstaart